1955 AC
€ 125.000

Beschrijving

De Aceca, gebaseerd op de AC Ace tweezits cabriolet, was een GT-auto die volledig met de hand werd gebouwd, in de Britse traditie, van stalen buizen en beukenhout. Een opvallend kenmerk van de auto was de achterklep, waarmee het de 2e auto was die hiermee was uitgerust na de Aston Martin DB2/4 uit 1953.

In totaal zijn er 151 Aceca's, 169 Aceca-Bristols en 8 modellen met een Ford-blok geproduceerd tot 1963.

Het belangrijkste verschil tussen de Aceca en de Aceca-Bristol zat hem in de motor, in beide gevallen een 6-cilinder lijnmotor. De motor van de Aceca was afkomstig van de AC Ace, een 1.991 cm3 eigen blok met een bovenliggende nokkenas dat 90 pk leverde, terwijl de Aceca-Bristol werd uitgerust met Bristol Cars blokken, de 'D-Type' 2.0L (1.971 cm3 en 125 pk) of de 'B-Type' (105 pk). Vergeleken met de basisspecificatie (verkocht voor £1.722 in het VK en $5.400 in de VS) was de Bristol-specificatie $1.000 duurder.

De vormgeving van de voorkant van de Ace en Aceca is terug te voeren op een ontwerp van Pinin Farina voor AC eind jaren 1940. De auto is vrij licht dankzij een buizenchassis, een aluminium motorblok en aluminium carrosseriepanelen. Grote 16-inch spaakwielen en een gewichtsverdeling van bijna 50/50 zorgen voor een uitzonderlijke wegligging op slecht wegdek. Latere Aceca's werden uitgerust met schijfremmen op de voorwielen (toegevoegd in 1957), terwijl ze allemaal IRS dwarse bladveren deelden, gelede achterashelften, wormwielbesturing, optionele overdrive op de 2e, 3e en 4e versnelling, een gebogen voorruit en met leer beklede kuipstoelen. De ophanging is onafhankelijk voor en achter dankzij dwarse bladveren.

Deze AC Aceca uit 1955 was een van de 328 die tussen 1954 en 1963 zijn gebouwd en zou in het Verenigd Koninkrijk zijn geregistreerd voordat hij een groot deel van zijn leven in Australië doorbracht. Chassis AE547 was oorspronkelijk uitgerust met een AC-motor, die in de jaren 1980 onder Bristol-specialist Geoff Dowdle werd vervangen door een Bristol 100B2 2.0-liter zes-in-lijn die werd omgebouwd volgens D2-specificatie. De auto stond vervolgens 26 jaar onder de hoede van een eigenaar uit New South Wales, van wie de verkoper hem in 2011 in gedeeltelijk gereviseerde staat kocht. Het project werd afgerond met een nieuwe rode laklaag en een grijs lederen interieur. Tot de extra uitrusting behoren drie Solex carburateurs, een Bristol handgeschakelde vierversnellingsbak met niet gesynchroniseerde eerste versnelling en overdrive, schijfremmen voor, onafhankelijke ophanging met dwarsgeplaatste bladveren en 16-inch spaakwielen. Deze Aceca wordt vandaag aangeboden met diverse documenten en aantekeningen van de vorige eigenaar, handleidingen en een gereedschapsset.

De carrosserie van dit exemplaar was bij aankoop door de verkoper ongelakt en is later in het rood gespoten. De carrosserie is voorzien van buisvormige voor- en achterbumpers met stootstrips, een scharnierende motorkap met louvres achter, achterspoilers, een externe tankdop, een hoog gemonteerde spiegel aan de bestuurderszijde en een dakantenne.

De wielen zijn voorzien van Michelin X 5.50R16 banden, met een bijpassend reservewiel in het achtercompartiment. Aan de voorkant zijn schijfremmen gemonteerd in plaats van de originele trommelremmen, terwijl de trommels aan de achterkant zijn behouden.

Het interieur met rechtse besturing is tijdens het opknappen door de huidige eigenaar vernieuwd en bestaat uit kuipstoelen met vaste rugleuning, bekleed met grijs leer en zwarte biezen. Er is slijtage zichtbaar aan de buitenrand van de bestuurdersstoel. Andere voorzieningen zijn deurpanelen in dezelfde kleur, zwarte vloerbedekking, houten deurbekleding, voorste en achterste zijruiten, afsluitbaar dashboardkastje met houten deur, zwarte schoudergordels met oprolmechanisme en pedalen met AC-opschrift.

Het stuur met banjospaak zit voor een houten paneel met Smiths-instrumenten, waaronder een snelheidsmeter voor 220 km/u, een toerenteller voor 6.000 tpm en een koelvloeistoftemperatuurmeter. De vijfcijferige kilometerteller geeft 8.000 kilometer aan, waarvan er ongeveer 3.000 zijn bijgeschreven door de huidige eigenaar. De werkelijke kilometerstand is onbekend. Meters links van de bestuurder controleren het brandstofpeil, de stroomsterkte en de oliedruk.

De 1.971 cc 100B2 zescilinder-in-lijn is een evolutie van de Bristol-versie van de vooroorlogse BMW M328-motor en werd in de jaren 1980 geïnstalleerd in plaats van de originele AC-motor en herbouwd volgens 100D2-specificaties. De aluminium cilinderkop heeft halfronde verbrandingskamers en twee rijen schuine kleppen die worden bediend door klepstoters die worden aangedreven door een enkele nokkenas in het blok, terwijl de inlaat gebeurt via drie Solex carburateurs.

De Bristol handgeschakelde vierversnellingsbak werd naar verluidt tegelijk met de motor gemonteerd en heeft een niet gesynchroniseerde eerste versnelling en een overdrive. De onafhankelijke ophanging bestaat uit dwarse bladveren en buisvormige schokdempers voor en achter.

Een volledig dossier en aantekeningen van de vorige eigenaar zijn bij de verkoop inbegrepen, inclusief een lijst van werkzaamheden die de eigenaar tussen 1985 en 2011 heeft uitgevoerd.

Meer info over Route59