1955 Facel Vega FV1 Carbiolet

Beschrijving

Model: FV1 Carbiolet
Jaar: 1955
Titel: FACEL VEGA FV1 CABRIOLET
Tekst: EEN VAN SLECHTS 7 GEBOUWDE
1955 GEZICHT VEGA FV1 CABRIOLET
CHASSIS NUMMER. 55038
• De 4e van slechts 7 gebouwde exemplaren
• Ex-Franciscus Lopez
• Ex-Alain Dominique Perrin
• Zeldzame Franse 4-zits open V8-cruising
• Bekende eigendomsgeschiedenis
voetnoten
• In zijn relatief korte leven produceerde de Franse firma Facel ongeveer 2.900 auto's, die allemaal stijlvol, luxueus en snel waren. Met de hand gebouwd, ze waren noodzakelijkerwijs erg duur - de Facel II was geprijsd in Rolls-Royce-gebied - en gekocht door de rijken en beroemdheden die op zoek waren naar iets exclusiefs en onderscheidends. Het appèl van eigenaren omvat royalty's, politici, diplomaten en entertainers: Tony Curtis, Danny Kaye, Ringo Starr, Joan Fontaine en Ava Gardner worden tot de laatste gerekend. Ze bevestigden dat er een krachtige substantie achter de onbetwistbare stijl van Facel zat, en waren eigendom van en bestuurd door grote autosportfiguren zoals Sir Stirling Moss, Maurice Trintignant en Rob Walker.

Forges et Ateliers de Constructions d'Eure-et-Loir (Facel) werd in december 1939 opgericht als een dochteronderneming van het militaire luchtvaartbedrijf Bronzavia. Na de Tweede Wereldoorlog stond Facel onder leiding van Jean Daninos, voorheen de technisch directeur van Bronzavia, die het bedrijf fuseerde met Mètallon. Facel hield zich bezig met de levering van carrosserieën aan Panhard, Simca en Ford voordat hij zich met de lancering van de Vega op de Parijse Salon van 1954 diversifieerde in de autoproductie.
De regeringswetgeving had na de Tweede Wereldoorlog de weinige overgebleven fabrikanten van luxe auto's in Frankrijk om het leven gebracht, maar dat weerhield Jean Daninos niet in zijn stoutmoedige poging om wat ooit een grote Franse autotraditie was geweest nieuw leven in te blazen. De Vega, een luxueuze Grand Routière, ontleent zijn naam aan de helderste ster in het Lyra-sterrenbeeld en had een uiterst elegante coupé-carrosserie die aan een stalen buizenchassis was gelast. Omdat er geen geschikte in Frankrijk gebouwde krachtbron was, wendde Daninos zich tot de VS voor de Vega's en zette het patroon voor toekomstige modellen. De motor die aanvankelijk werd gekozen was de 4,5-liter V8 van 180 pk van Chrysler. Aanvankelijk waren de motoren voor de FV1 De Soto, maar verkocht onder de Chrysler Corporation. Er was keuze uit automaat of handgeschakelde versnellingsbak.
Verbeteringen aan het eerste FV-model lieten niet lang op zich wachten, de FV1, die in maart 1955 werd geïntroduceerd, met een langere wielbasis voor meer achterbank en een 4,8-liter, 200 pk sterke Chrysler/De Soto V8.

Er werden zeven FV1-cabriolets gebouwd, maar Daninos was niet enthousiast over softtops, omdat ze te duur waren om te produceren, en de productie concentreerde zich op coupés met vaste kop, hoewel er ook de Excellence was, een vierdeurs sedan in beperkte oplage op een verlengde wielbasis. Het assortiment ging via de FV-serie verder naar de HK500 en Facel II, allemaal met de krachtigste motoren van Chrysler die er zijn. Na een mislukte poging tot motorproductie waardoor het bedrijf failliet ging, stopte de productie in 1964. Tegenwoordig behoren deze zeldzame Frans-Amerikaanse Gran Turismo's tot de meest gewilde naoorlogse klassiekers.

Het was op de Autosalon van Parijs in oktober 1954 dat Francis Lopez, de beroemde Franse songwriter en componist van talrijke succesvolle operettes, de Facel-stand bezocht en vernam dat de fabrikant van plan was een converteerbare FV1 op de markt te brengen, die krachtiger zou zijn dan de FV coupé tentoongesteld op de show. Uitgerust met een automatische transmissie met twee versnellingen, werd Lopez' FV1 cabriolet geleverd op 9 juli 1955 en drie dagen later geregistreerd als '3000 EF 75'. Francis Lopez bezat vervolgens andere exotische cabrio's zoals een Maserati 3500 Spyder Vignale (in 1963) en een Bentley S2 Cabriolet (in 1966).

Ongeveer twee jaar later nam Lopez afscheid van de Facel, die op 27 november 1957 werd overgedragen aan het in Parijs gevestigde bedrijf L'Habitat Frères. De auto had nog twee eigenaren in Parijs voordat hij verhuisde naar het Aisne Départment waar hij werd geregistreerd als '147 FU 02' op 30 juni 1960. In september 1961 werd Facel verkocht aan Fontainebleau en keerde terug naar Parijs in augustus 1966 toen het werd geregistreerd als '1185 TE 75' in eigendom van de heer Jimmy Cisse.
Vervolgens werd de Facel gevonden in een verlaten garage in de buitenwijken van Parijs, minus zijn kentekenbewijs. Op 26 juli 1984 werd de eigendom overgedragen aan Thierry Olive uit Saint-Martin-de-Castillon. De auto werd daarna uitgebreid gerestaureerd: carrosserie, lak, mechanica, etc.

Op 23 juni 1997 werd '55038' op een veiling verkocht aan Alain Dominique Perrin, voorzitter van de Cartier Foundation, en de volgende maand werd het geregistreerd als '5537 JM 46'. In januari 2004 werd de Facel namens de heer Perrin door Bardini Automobiles naar België verkocht. De tellerstand was toen 63.118 kilometer en staat nu op 65.531. Kopieën van oude registratiepapieren en de verkoopakte van 2004 zijn aanwezig, samen met een lijst van vorige eigenaren. De auto wordt geleverd met Belgische kentekenpapieren en staat momenteel op kenteken met de meest geschikte kentekenplaat 'FV-1'.
Een opwindende combinatie van elegante Europese stijl, Amerikaanse V8-kracht en cruisen met open vier zitplaatsen, deze prachtige en zeldzame Facel FV1 Cabriolet is een waardige opvolger van de legendarische Franse Grandes Routières van vooroorlogse dagen

Mvgr Jan Hezemans